Όλη η αλήθεια για την πυρηνική ενέργεια

Σήμερα κλείνουμε μια εβδομάδα από τον σεισμό στην Ιαπωνία, που προκάλεσε το φονικό τσουνάμι και μια τεράστια πυρηνική κρίση. Παρακολουθούμε με δέος τις εξελίξεις έχοντας στο μυαλό και την καρδιά μας, τους κατοίκους της Ιαπωνίας που ζουν αυτές τις τραγικές στιγμές. Την ίδια στιγμή, όμως, οι υπέρμαχοι της πυρηνικής ενέργειας συνεχίζουν να υποστηρίζουν απροκάλυπτα πως η πυρηνική ενέργεια είναι και καλή, αλλά και απαραίτητη. Η Greenpeace αποκαλύπτει όλη την κρυμμένη αλήθεια για την πυρηνική ενέργεια.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ασφαλής

Τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ, το Three-Miles-Island στις Η.Π.Α. και τώρα την Ιαπωνία θα μας θυμίζουν ότι ανεξαρτήτως χώρας, τεχνολογίας και εποχής, η πυρηνική ενέργεια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και συνδέεται με απρόβλεπτα ατυχήματα. Και αυτές είναι μόνο οι πιο γνωστές περιπτώσεις.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 25 χρόνια μετά το Τσερνόμπιλ, έχουν επισήμως καταγραφεί περίπου 800 σοβαρά περιστατικά που αφορούν σε διαρροή ραδιενέργειας σε εργοστάσια σε όλο τον κόσμο, από Η.Π.Α. και Σουηδία, μέχρι Ινδία και Ιαπωνία. Εκτός όμως από τα ατυχήματα δεν πρέπει να ξεχνάμε τα εξής:

1. Πυρηνικά απόβλητα. Ένας μέσος αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους, χρησιμοποιημένων καυσίμων, τα οποία παραμένουν ραδιενεργά από δεκάδες έως και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
2. Πυρηνικά όπλα. Ένας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.
3. Τρομοκρατικά χτυπήματα. Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων. Δεν υπάρχει κανένας αντιδραστήρας ο οποίος να είναι σε θέση να αντέξει στην πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου.

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι καθαρή

Οι υπέρμαχοι της πυρηνικής ενέργειας λένε πως είναι καθαρή, αναφερόμενοι κυρίως στο γεγονός ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά δεν πραγματοποιείται με την καύση ορυκτών καυσίμων, άρα δεν εκλύονται αέρια του θερμοκηπίου (περισσότερα για τις κλιματικές αλλαγές παρακάτω). Ακόμα κι έτσι όμως, θα λέγατε ποτέ ‘καθαρή’ μία ενέργεια, τα απόβλητα της οποίας παραμένουν ραδιενεργά, άρα και θανατηφόρα για κάθε μορφή ζωής, για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια; Αλήθεια, ποια τοποθεσία και ποια μέθοδος αποθήκευσης θα προστατέψει αποτελεσματικά τις μελλοντικές γενιές από τα πυρηνικά απόβλητα που αποθηκεύουμε σήμερα;

Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι φθηνή

Αν υπολογίσει κανείς το αρχικό κόστος κατασκευής, λειτουργίας, διαχείρισης αποβλήτων, αποσυναρμολόγησης και οριστικής διασφάλισης του χώρου, τότε η πυρηνική ενέργεια είναι η ακριβότερη μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό το κόστος οι κυβερνήσεις το καλύπτουν με τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Στη γλώσσα των επενδυτών, η πυρηνική ενέργεια έχει την ελλειμματική Καθαρή Πραγματική Αξία (NPV). Αν μάλιστα, κανείς προσθέσει και την περίπτωση πυρηνικών ατυχημάτων και καταστροφών, όπως αυτής του Τσερνόμπιλ ή της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, το κόστος γίνεται αστρονομικό. Δεν είναι τυχαίο ότι καμία ασφαλιστική εταιρεία δε δέχεται να καλύψει πλήρως το κόστος ενός ατυχήματος: την ευθύνη την αναλαμβάνει και πάλι το κράτος, δηλαδή οι πολίτες.

Η πυρηνική βιομηχανία υπόσχεται νέους αντιδραστήρες με κόστος 2.000 δολάρια ανά κιλοβάτ. Οι περισσότεροι αντιδραστήρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι πιο πρόσφατοι στην Ινδία, είχαν υπερβάσεις κόστους πάνω από 200%. Στη Φινλανδία, το κόστος της κατασκευής ενός νέου -προηγμένης τεχνολογίας- αντιδραστήρα (3^ης γενιάς) ισχύος 1600MW έχει αυξηθεί από τα 2,5 σε περισσότερα από 5,5 δισ. δολάρια, δηλαδή υπερδιπλάσιο της αρχικής εκτίμησης (περίπου 3.500 δολάρια ανά κιλοβάτ), χωρίς καν να έχει υπολογιστεί το κόστος συντήρησης, διάθεσης αποβλήτων και απενεργοποίησης των εργοστασίων. 

Η πυρηνική ενέργεια δεν προσφέρει ενεργειακή ανεξαρτησία

Καμία από τις χώρες που επέλεξαν με αυτό το επιχείρημα τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας κατά τη δεκαετία του 1970, όπως η Γαλλία και η Ιαπωνία, δεν έχουν εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε, αφού τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων αποθεμάτων της πρώτης ύλης - του ουρανίου - βρίσκονται συγκεντρωμένα σε τέσσερις μόλις χώρες! Οι ΗΠΑ, με το μεγαλύτερο στόλο πυρηνικών εργοστασίων στον κόσμο, παράγει μόλις το ένα πέμπτο της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας με τη χρήση πυρηνικών. Η Γαλλία εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές πετρελαίου, ενώ η Ιαπωνία, παρά τους 54 πυρηνικούς αντιδραστήρες καλύπτει μόλις 1/3 της ηλεκτρικής ενέργειας από τα πυρηνικά.

Η πυρηνική ενέργεια δε συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών

Σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία, σε όλο τον κόσμο, περισσότεροι από 430 πυρηνικοί αντιδραστήρες, με εγκατεστημένη ισχύ που ανέρχεται σε περίπου 372 GW, που αντιστοιχεί στο 6,5% της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης. Ακόμα και αν διπλασιαστεί αυτή η εγκατεστημένη ισχύς μέχρι το 2030, εκτός από ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σημαίνει:

1. αύξηση του μεριδίου της πυρηνικής ενέργειας στην παγκόσμια κατανάλωση μόλις πάνω από το 10%
2. μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μόλις 5%
3. κατασκευή και σύνδεση με το δίκτυο ενός νέου αντιδραστήρα κάθε 2 εβδομάδες μέχρι το 2030, κάτι που είναι πολύ απλά ανέφικτο.

Οι νέες τεχνολογίες πυρηνικών δε θα αποτρέψουν τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών

Οι αντιδραστήρες σχάσης τέταρτης γενιάς και οι αντιδραστήρες σύντηξης απέχουν δεκαετίες από την εφαρμογή τους, αν ποτέ γίνουν πραγματικότητα. Αυτές οι πυρηνικές τεχνολογίες θα έρθουν, αν έρθουν, πολύ μετά τις κρίσιμες δεκαετίες κατά τις οποίες πρέπει να μειωθούν και να εκμηδενιστούν τελικά οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, με άλλα λόγια είναι άχρηστες.

Μοναδική λύση: οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Η Greenpeace και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (European Renewable Energy Council, EREC) ανέθεσαν στο Ινστιτούτο DLR (Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής) να αναπτύξει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα δράσης, το οποίο εγγυάται την έγκαιρη αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, έως το 2050.

Αυτό το σενάριο, η "Ενεργειακή Επανάσταση" βασίζεται σε αξιόπιστες και δοκιμασμένες τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και εξοικονόμηση ενέργειας, οι οποίες μπορούν να καλύψουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών μας αναγκών μέχρι το 2050, χωρίς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, χωρίς πυρηνικά απόβλητα και χωρίς καμία απειλή για την ανθρώπινη ασφάλεια και υγεία.

 Πηγή : Greenpeace