Μικρές χαρές

Γιατί δεν αποδέχομαι πρόταση του Υπουργείου Παιδείας

Γ. ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ : Γιατί δεν αποδέχομαι πρόταση του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας

Είναι ο άνθρωπος που αναμόρφωσε τα αναλυτικά προγράμματα της Κύπρου και αρνείται πεισματικά να ασχοληθεί με κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, γιατί δεν διαπραγματεύεται τους όρους συμμετοχής του. Ο Γιώργος Τσιάκαλος, καθηγητής Παιδαγωγικής στο ΑΠΘ, είναι μία προσωπικότητα που τα τελευταία δύο χρόνια σίγουρα λείπει από τα πανεπιστημιακά δρώμενα της πόλης.

Ο αρχιτέκτονας του εκπαιδευτικού συστήματος της μεγαλονήσου έχει «εγκαταλείψει» για λίγο τη δουλειά του στο ΑΠΘ και έχει εγκατασταθεί στη Λευκωσία. Ως πρόεδρος της επιτροπής Αναλυτικών Προγραμμάτων της Κύπρου αυτές τις ημέρες διεξάγει διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, προκειμένου να γίνουν αποδεκτές οι προτεινόμενες αλλαγές. Πριν από δύο εβδομάδες εκλήθη μαζί με επιστήμονες από τη Φιλανδία, τη Σκοτία, την Αυστραλία και την Αμερική από την ελληνίδα υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Ο σκοπός της συνάντησης ήταν ενημερωτικός, αφού η κ. Διαμαντοπούλου ήθελε να μάθει για τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις των χωρών τους αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν κατά την εφαρμογή τους. Βέβαια ο κ. Τσιάκαλος είναι γνώστης της ελληνικής κατάστασης, γι’ αυτό και δεν αποδέχεται τις κατά καιρούς προτάσεις που του έχουν γίνει να αναλάβει την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων. Η απάντηση για τον ίδιο, όπως έχει πει, είναι απλή και αναφέρεται στους όρους συμμετοχής σε ένα τέτοιο εγχείρημα.

«Στην Κύπρο ήταν αυτονόητο από την πρώτη ημέρα ότι η επιτροπή μας, που ορίστηκε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και το υπουργικό συμβούλιο, θα λειτουργούσε απολύτως ανεξάρτητα από την κυβέρνηση», τονίζει στη «Θ» και φέρνει ως παράδειγμα: «Στις πρόσφατες προτάσεις μας για ριζικές αλλαγές στο δημοτικό σχολείο περιλαμβάνεται και η μείωση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών κατά δύο ώρες την εβδομάδα. Με τις άλλες αλλαγές που κάναμε στο σχολείο αυτή η μείωση επιτυγχάνεται χωρίς πρόσθετες δαπάνες. Για να φτάσουμε σε αυτήν την απόφαση, δεν χρειάστηκε προηγούμενη συνεννόηση με τον υπουργό Παιδείας ή τον υπουργό Οικονομικών -τυπικά είναι βεβαίως η κυβέρνηση που θα το εγκρίνει, αλλά ουσιαστικά είναι μέρος της δικής μας αποστολής».

Κατά συνέπεια διερωτάται εάν σήμερα η Ελλάδα είναι έτοιμη να δώσει τέτοιες ουσιαστικές αρμοδιότητες σε μία επιτροπή. Η απάντηση είναι αρνητική. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι δύσκολη η υπόθεση μιας ριζικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας σύμφωνα με τον κ. Τσιάκαλο. «Έλλειψη εμπιστοσύνης στους εκπαιδευτικούς, έλλειψη εμπιστοσύνης στις επιτροπές που ορίζει η ίδια η κυβέρνηση, έλλειψη κατανόησης της δυσπιστίας των συντελεστών της εκπαίδευσης, όταν καλούνται σε άλματα προς το μέλλον, ενώ βιώνουν το τέλμα των υπαρκτών κτιριακών υποδομών, όλα αυτά κάνουν πολλούς ανθρώπους να επιλέγουν την αποχή, ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν. Προσωπικά όμως θέλω να ελπίζω ότι αυτές οι νοοτροπίες των ιθυνόντων της παιδείας μας κάποια στιγμή -σύντομα;- θα ανήκουν στο παρελθόν και όσοι και όσες μπορούν να προσφέρουν θα το κάνουν χωρίς την αίσθηση της ματαιότητας».

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
Η επιτροπή στην Κύπρο οραματίζεται ένα σχολείο ανθρώπινο και δημοκρατικό. Στο δημοτικό μεγαλώνει η διάρκεια των διαλειμμάτων, μειώνεται ο αριθμός των διδακτικών περιόδων και οι τελευταίες ώρες διατίθενται, για να μπορούν τα παιδιά να κάνουν στο σχολείο με τη δασκάλα τους τα μαθήματα που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζονται ως «κατ’ οίκον εργασία». Οι αλλαγές αυτές είναι αποτέλεσμα του διαφορετικού αναλυτικού προγράμματος, που επιτρέπει με λιγότερες ώρες διδασκαλίας να επιτυγχάνονται οι στόχοι. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση επέρχεται ενοποίηση του Ενιαίου Λυκείου με την Τεχνική Εκπαίδευση, υπάρχει κοινό πρόγραμμα για όλα τα παιδιά μέχρι και την α’ λυκείου, ενώ από τη β’ λυκείου προτείνεται ένα κοινό πρόγραμμα ανθρωπιστικής και κοινωνικής παιδείας σε συνδυασμό με την επιλογή ενός προγράμματος εμβάθυνσης (από συνολικά δεκατέσσερα προγράμματα).

Στην Ελλάδα όμως τι πρέπει να γίνει; Για τον καθηγητή Παιδαγωγικής ΑΠΘ είναι αναγκαία η δημιουργία υποδομών που θα λαμβάνουν υπόψη τους ότι οι μαθητές δεν είναι μόνον αποδέκτες πληροφοριών και γνώσεων, αλλά είναι κυρίως νέοι άνθρωποι που πρέπει να μορφώνονται σε συνθήκες στις οποίες υπάρχει χώρος για την ανάπτυξη της φυσικής παιδικής περιέργειας και της φυσικής νεανικής έφεσης για μάθηση. Όλα αυτά εξάλλου μπορεί να τα εξηγήσει στην κ. Διαμαντοπούλου σε νέα συνάντησή τους, που θα γίνει στο πλαίσιο της υπό σύσταση κοινής επιτροπής Ελλάδας και Κύπρου για την ανάπτυξη αναλυτικών προγραμμάτων. Εκεί όμως θα είναι από την άλλη πλευρά.


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Της Φιλομήλας Δημολαΐδου

Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Τεράστια η κατασπατάληση των υδάτινων πόρων στη χώρα μας, αφού το 70% καταλήγει στη θάλασσα ανεκμετάλλευτο. Ακόμα, η σπατάλη στο γεωργικό τομέα απορροφά το 85% των διαθέσιμων πόρων, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης στην κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού, με 810 κυβικά το χρόνο. Ο αντίστοιχος Ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι μόλις 530 κυβικά. Τα νέα μέτρα που αναμένεται να εφαρμοστούν από το 2011 έρχονται να αλλάξουν αυτά τα δεδομένα.

Συγκεκριμένα, η νέα τιμολογιακή πολιτική που θα εφαρμοστεί, όπως επιβάλλεται και από σχετική κοινοτική οδηγία, θα αλλάξει τα υπάρχοντα δεδομένα στις καλλιέργειες. Ενώ, δηλαδή, υπολογίζεται ότι σήμερα το νερό είναι το φθηνότερο αγαθό, καθώς απαιτεί μόλις το 1.1% του εισοδήματος μια τετραμελούς οικογένειας, και το νερό το οποίο χρησιμοποιείται στη γεωργία θεωρείται μάλλον «φθηνό», οι τιμές αναμένεται να ανέβουν σημαντικά.

Όσον αφορά την αυξημένη κατανάλωση, υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είναι 4η σήμερα στην Ευρώπη στις καλλιέργειες, οι οποίες καταλαμβάνουν στη χώρα μας 14 εκατομμύρια στρέμματα. Επιπλέον, είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη η οποία συνεχίζει να παράγει μεγάλες ποσότητες βαμβακιού, το οποίο απορροφά πάνω από το 12% των υδάτινων πόρων.

Πέρα, όμως, από τη δικαιολογημένα αυξημένη κατανάλωση υδάτινων πόρων, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, σημαντική είναι η κατασπατάληση νερού και οι απώλειες των διαθέσιμων αποθεμάτων. Όσον αφορά τις απώλειες, πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ αποκαλύπτει ότι σε ποσοστό 60% οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στην Ελλάδα συνεχίζουν να εξυπηρετούνται από απαρχαιωμένα χωμάτινα δίκτυα. Με τη χρήση των δικτύων αυτών, όμως, υπολογίζεται ότι οι απώλειες νερού ξεπερνούν το 75%.

Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα αφορά τις γεωτρήσεις. Συγκεκριμένα, η πρωτοφανής πυκνότητα γεωτρήσεων και η υπεράντληση έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση των διαθέσιμων υπόγειων αποθεμάτων. Ενώ, δηλαδή, κατά τη δεκαετία του 1970 υπήρχε νερό στα 35 μέτρα, σήμερα τα τρυπάνια πρέπει να ξεπεράσουν τα 350 μέτρα για να αντλήσουν νερό.

Σε γενικές γραμμές, πάντως, η ποιότητα του νερού χαρακτηρίζεται ως ικανοποιητική, με εξαίρεση συγκεκριμένες περιοχές, όπου έχουν εμφανιστεί σοβαρά προβλήματα.

Αυξημένη είναι επίσης η κατανάλωση σε σχέση με πέρυσι, καθώς τη χρονική περίοδο του Μαρτίου 2010 η κατανάλωση υπολογίζεται στα 1.047 εκατομμύρια κυβικά σε σχέση με 1.034 για το 2009. Ενώ, όμως, εξαιτίας των βροχοπτώσεων του Φεβρουαρίου τα αποθέματα είναι αυξημένα σε σχέση με πέρυσι και υπάρχει επάρκεια, η ΕΥΔΑΠ κάνει λόγο για απώλειες της τάξεως του 10%. Στην πράξη, όμως, οι απώλειες αυτές πρέπει να είναι τριπλάσιες και οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης της χώρας.

Η προστασία των υδάτινων πόρων πρέπει, λοιπόν, να είναι προτεραιότητα στην Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι σήμερα σε καθεστώς προστασίας έχουν ενταχθεί μόλις 10 λίμνες (Μητρικού, Βιστωνίδα, Βόλβη, Πετρών, Λαγκαδά, Μαραθώνα, Μόρνου, Υλίκη, Παραλίμνη και Σταμάτας). Αποτελεσματικά μέτρα εφαρμόζονται μόνο σε αυτές που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, ενώ αναμένεται η ένταξη σε προγράμματα προστασίας οκτώ επιπλέον λιμνών.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, τέλος, έχει ήδη προβεί σε σημαντικά μέτρα, ιδίως όσον αφορά στην εκτροπή του Αχελώου και στη μελέτη των υδάτινων αποθεμάτων σε Θεσσαλία, Ήπειρο και δυτική Στερεά. Επιπλέον, μέσα στην επόμενη χρονιά θα ξεκινήσουν μελέτες για τα υπόλοιπα υδατικά διαμερίσματα και ήδη προωθείται μνημόνιο διακρατικής συνεργασίας για τα νερά του Έβρου.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Τα χρώματα και η όρασή μας

Μια γνωστή μου, συνταξιούχος δασκάλα, πήγε να πάρει την εγγονή της από το νηπιαγωγείο. Η μικρή Δανάη έτρεξε μόλις την είδε στην πόρτα της αυλής, την τράβηξε από το χέρι και της φώναξε με χαρά μεγάλη, «έλα από δω, γιαγιά, να σου δείξω τον Αλή». Τον είδε και ξαφνιάστηκε.

#Είχε η μικρή Δανάη από την αρχή της σχολικής χρονιάς ανακοινώσει στους δικούς της ότι αγαπάει έναν συμμαθητή της που τον λένε Αλή, είναι ο καλύτερός της φίλος και όταν μεγαλώσει θα τον παντρευτεί. Είχε κάτι πάει να ρωτήσει η γιαγιά, την είχε όμως αγριοκοιτάξει η κόρη της και μάνα της Δανάης. Είχε δοκιμάσει να ψαρέψει τη μικρή, αλλά το μόνο που έμαθε για τον Αλή, εκτός ότι «είναι όμορφος και πολύ έξυπνος», ήταν πως οι γονείς του ήρθαν από την Αφρική.

#Τον είδε και ξαφνιάστηκε.

Δεν ήταν Άραβας, όπως είχε φανταστεί, ακούγοντας ότι στο σχολείο είναι γραμμένα καμιά δεκαριά παιδιά από την Αίγυπτο και κάποια άλλη χώρα της Βόρειας Αφρικής. Έτσι, όταν τον είδε να τρέχει ανάμεσα στα άλλα πιτσιρίκια ξαφνιάστηκε: ένα τρισχαριτωμένο, είναι αλήθεια, αγοράκι, αλλά μαύρο αφρικανάκι, όχι Άραβας σίγουρα, σαν Νιγηριανός ή Κενυάτης ή κάτι τέτοιο.

#Για να κρύψει την έκπληξη, έκανε κάμποση ώρα πως δεν τον βλέπει. Η μικρή χοροπηδούσε δίπλα της με ενθουσιασμό και φώναζε «μα να τος, αυτός εκεί πέρα, να εκεί, σου λέω, να τος πάλι. Μα, δεν βλέπεις, γιαγιά;» και τον έδειχνε, «Να τος, να τος!». «Α, ο μαυρούλης», είπε κάποια στιγμή αμήχανα η γιαγιά. «Όχι ο γάτος, βρε γιαγιά! Στ΄ αλήθεια γι΄ αγόρι σου μιλάω», είπε το κοριτσάκι με έντονη κριτική έμφαση.

Ανάμεσα στα πιτσιρίκια έτρεχε πράγματι ένα κατάμαυρο γατί. Η γιαγιά αποσβολώθηκε. «Εκείνο το παιδί εκεί. Αυτός με τον πράσινο σκούφο. Επιτέλους! Ναι, αυτός!». Σταμάτησε να χοροπηδάει και γύρισε μ΄ ένα αστραφτερά μεγάλο χαμόγελο: «Λοιπόν, πώς σου φαίνεται;». Η γιαγιά έμεινε μέρες αναστατωμένη με τη μικρή Δανάη που βλέπει (ακόμα) τα χρώματα αλλιώς.

Γράφει η Άννα Φραγκουδάκη

NEA 27/2/10

Ψαράκιααα μου !

Ο σεισμός της Χιλής «μείωσε τη διάρκεια της ημέρας»

Παγκόσμιες παρενέργειες
Ο σεισμός της Χιλής «μείωσε τη διάρκεια της ημέρας»

ΑΠΕ
Η δόνηση μετατόπισε τον άξονα συμμετρίας του πλανήτη κατά περίπου 8 εκατοστά




Ο σεισμός των 8,8 βαθμών που συντάραξε τη Χιλή το Σάββατο προκάλεσε μια ανεπαίσθητη αλλά μόνιμη μετατόπιση του άξονα της Γης, με αποτέλεσμα η διάρκεια της ημέρας να μειωθεί κατά 1,26 microsecond (εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου), δείχνουν οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί της NASA.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, το φαινόμενο οφείλεται στην απότομη μετατόπιση εδαφών, η οποία άλλαξε την κατανομή της μάζας του πλανήτη. Το ίδιο είχε εξάλλου παρατηρηθεί και μετά το σεισμό της Σουμάτρας, που προκάλεσε το ασιατικό τσουνάμι του 2004.
Ο Ρίτσαρντ Γκρος, γεωφυσικός του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, χρησιμοποίησε ένα υπολογιστικό μοντέλο για να εκτιμήσει τη μείωση της διάρκειας της ημέρας.
Οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί του δείχνουν ότι ο σεισμός της Χιλής μετακίνησε κατά περίπου 8 εκατοστά τον άξονα συμμετρίας της Γης, γύρω από τον οποίο ισορροπεί η μάζα του πλανήτη. (Ο άξονας συμμετρίας δεν ταυτίζεται με τον άξονα βορρά-νότου. Στους πόλους, οι δύο άξονες απέχουν κατά περίπου 10 μέτρα, αναφέρει το Space.com).
Αν και φαίνεται μεγάλη, η μεταβολή που προκάλεσε ο σεισμός της Χιλής δεν είναι πρωτοφανής. Ο σεισμός της Σουμάτρας, μεγέθους 9,1 βαθμών, εκτιμάται ότι μείωσε τη διάρκεια της ημέρας πολύ περισσότερο, περίπου 6,8 microsecond.
Πώς όμως μπορεί η αλλαγή στην κατανομή της μάζας να επηρεάζει την ταχύτητα περιστροφής;
Για να εξηγήσουν το φαινόμενο, οι φυσικοί χρησιμοποιούν συχνά την αναλογία ενός αθλητή που περιστρέφεται κάνοντας πατινάζ: Όταν αλλάζει την κατανομή της μάζας του τεντώνοντας τα χέρια, η ταχύτητα περιστροφής μειώνεται• αν αντίθετα μαζέψει τα χέρια κοντά στον κορμό, η περιστροφή του επιταχύνεται απότομα, χωρίς ο ίδιος να χρειαστεί να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια.

Newsroom ΔΟΛ