Αδιαφορούν για το δάσος Στροφιλιάς

Μόνο δύο πυροσβεστικά οχήματα έχουν διατεθεί για την προστασία πάνω από 30.000 στρεμμάτων

Στην τύχη του έχει αφεθεί το δάσος της Στροφιλιάς που εκτείνεται στους νομούς Ηλείας και Αχαϊας και που μαζί με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου αποτελούν ένα μοναδικό οικοσύστημα που προστατεύεται από τη Συνθήκη Ραμσάρ.

Το δάσος της Στροφιλιάς αποτελεί έναν από τους λιγοστούς πνεύμονες οξυγόνου που έχουν απομείνει στη Δυτική Πελοπόννησο, μετά τα χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν το καλοκαίρι του 2007.

Σε έναν νομό που πριν από δύο χρόνια δοκιμάστηκε από την επέλαση της πύρινης λαίλαπας, θα περίμενε κανείς ότι οι αρμόδιοι θα έδιναν μεγαλύτερη βαρύτητα σε θέματα που αφορούν την προστασία και την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών. Ωστόσο, στην περίπτωση του δάσους της Στροφιλιάς δεν έχουν αλλάξει πολλά τα τελευταία χρόνια.

Αγώνας

Οι άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λεχαινών, που είναι επιφορτισμένοι με την προστασία της περιοχής, καθημερινά υπερβάλλουν εαυτόν για να πράξουν το καλύτερο. Η Π.Υ. Λεχαινών έχει μόλις δύο οχήματα που μπορεί να διαθέσει, ένα πυροφυλάκιο και πυροσβέστες που δεν διστάζουν να ριχθούν στη μάχη με τις φλόγες για να σώσουν το δάσος.

«Πρόκειται για ένα δάσος με περισσότερα από 30.000 στρέμματα, που καλύπτει μέρος της Αχαϊας και της Ηλείας. Ανήκει στη δικαιοδοσία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λεχαινών και καλύπτεται μόνο από δύο πυροσβεστικά οχήματα, ενώ στο σημείο του Κουνουπελίου υπάρχει το πυροφυλάκιο που λειτουργεί από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Ο αριθμός των οχημάτων δεν επαρκεί για το συγκεκριμένο δάσος», σημειώνει ο αντιπύραρχος Νικόλαος Νικολακόπουλος, διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λεχαινών. Κλειδί στο έργο κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών αποτελεί η ύπαρξη αντιπυρικών ζωνών και το δάσος της Στροφιλιάς δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.

Ωστόσο, και σε αυτόν τον τομέα τα προβλήματα είναι αρκετά. «Οσον αφορά την περιοχή του Δασαρχείου Ηλείας, οι ζώνες υπάρχουν, έχουν καθαριστεί και είναι εύκολη η πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων, όταν υπάρχει ανάγκη», σημειώνει ο κ. Νικολακόπουλος και προσθέτει: «Αντίθετα στις ζώνες του Δασαρχείου Αχαϊας η πρόσβαση είναι δύσκολη, καθώς ο καθαρισμός γίνεται με φρεζάρισμα, με αποτέλεσμα τα οχήματά μας να κινούνται με ιδιαίτερη δυσκολία. Πρόκειται για κάτι που πρέπει να προσεχθεί».

«Έθνος» 11/9 ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ