Σχολείο και δημιουργικότητα

( Επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους / View Subtitles Greek )

Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει μια διασκεδαστική και έντονα συγκινητική πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί (αντί να υπονομεύει) τη δημιουργικότητα.

Θέλεις ένα διάλειμμα ;

Η Nestlé, εταιρία που παράγει το KitKat, χρησιμοποιεί φοινικέλαιο από εταιρείες που καταστρέφουν τα τροπικά δάση της Ινδονησίας, απειλούν την πρόσβαση των ντόπιων στα προς το ζην και φέρνουν τους ουραγκοτάγκους στο χείλος της εξαφάνισης. Όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να ροκανίζουμε τα πολύτιμα δάση της Ινδονησίας. Ζητάμε από τη Nestlé να αφήσει ήσυχα τα τροπικά δάση, τις τοπικές κοινωνίες και τους ουραγκοτάγκους της Ινδονησίας και να σταματήσει να αγοράζει φοινικέλαιο σε κατεστραμμένα δάση.

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Μάθαμε να παίζουμε και να τραγουδάμε προτού μάθουμε να διαβάζουμε. Στον τόπο μου, εμείς τα παιδιά τραγουδούσαμε αυτό το τραγούδι προτού καταφέρουμε να συλλαβίσουμε. Πιανόμασταν σ’ έναν κύκλο στο δρόμο και οι φωνές μας παράβγαιναν με κείνες των τζιτζικιών, καθώς τραγουδούσαμε ξανά και ξανά για το μικρό καράβι και τον καημό του που ήταν αταξίδευτο.
Καμιά φορά, φτιάχναμε χάρτινα καραβάκια, τα ρίχναμε στους νερόλακκους και τ’ αφήναμε να βουλιάξουν χωρίς ποτέ να φτάσουν στη στεριά.
Έμοιαζα κι εγώ με μικρό καράβι αραγμένο στους δρόμους της γειτονιάς μου. Περνούσα τ’ απογεύματα πάνω σε μια στέγη, κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα, έκανα όνειρα για το μέλλον −χωρίς καλά καλά να καταλαβαίνω αν έψαχνα στο άπειρο ή μέσα στην καρδιά μου –και φανταζόμουν έναν κόσμο πανέμορφο, που δε γινόταν ακόμα να τον αντικρίσω.
Πίσω από κάτι κουτιά, σε μια αποθήκη του σπιτιού μου, ήταν ένα βιβλίο που ήταν κι αυτό αταξίδευτο, αφού κανείς δεν το είχε διαβάσει. Έτσι, ποτέ δεν του είχα δώσει σημασία, δεν είχα προσέξει καν πως ήταν εκεί. Ένα χάρτινο καραβάκι, κολλημένο στη λάσπη. Ένα μοναχικό βιβλίο, κρυμμένο σ’ ένα ράφι, πίσω από χαρτόκουτα…
Μια μέρα, καθώς έψαχνα κάτι, το χέρι μου άγγιξε τη ράχη του βιβλίου. Αν ήμουν βιβλίο, έτσι θα μιλούσα για κείνη τη στιγμή: «Μια μέρα, το χέρι ενός παιδιού άγγιξε το κάλυμμά μου κι εγώ ένιωσα τα πανιά μου ν’ ανοίγουν, άρχισα να ταξιδεύω!».
Τι έκπληξη, όταν η ματιά μου έπεσε τελικά επάνω του! Ήταν ένα μικρό βιβλίο με κόκκινο κάλυμμα και
χρυσά γράμματα. Το άνοιξα με λαχτάρα, λες κι ανακάλυψα ένα σεντούκι με θησαυρό κι ανυπομονούσα να δω τι είχε μέσα. Δεν απογοητεύτηκα. Μόλις άρχισα να το διαβάζω, κατάλαβα πως μου υποσχόταν περιπέτειες. Τα κατορθώματα του ήρωα, οι καλοί και οι κακοί, οι εικόνες με τις φράσεις από κάτω που τις κοίταζα πάλι και πάλι, οι κίνδυνοι, οι εκπλήξεις… όλα με ταξίδευαν σ’ έναν κόσμο άγνωστο και συναρπαστικό.
Έτσι έγινε κι ανακάλυψα πως πίσω από το σπίτι μου ήταν ένα ποτάμι, και πίσω από το ποτάμι μια θάλασσα, και σ’ εκείνη τη θάλασσα ένα καράβι ετοιμαζόταν να σαλπάρει. Το πρώτο εκείνο καράβι το έλεγαν Ισπανιόλα1, μα θα μπορούσε να λεγόταν και «Ναυτίλος», «Ροσινάντε2», καράβι του Σεβάχ του Θαλασσινού ή Μεγάλο Καράβι του Χάκελμπερι… Όλ’ αυτά, όσο κι αν περνάει ο καιρός, θα βρίσκονται πάντα εκεί, περιμένοντας μια παιδική ματιά, κάποιο παιδί να τα προσέξει, για ν’ ανοίξουνε πανιά και να σαλπάρουν…
Μην περιμένεις άλλο, λοιπόν! Τρέξε και διάλεξε ένα βιβλίο. Διάβασέ το και θ’ ανακαλύψεις ότι, όπως ακριβώς λέει εκείνο το τραγούδι που τραγουδούσα όταν ήμουνα παιδί, δεν υπάρχει καράβι, όσο μικρό κι αν είναι, που κάποτε δεν έρχεται ο καιρός να μάθει να ταξιδεύει.

Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
ΜE TΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ
Ελληνικό Τμήμα ΙΒΒΥ
Μπουμπουλίνας 28
106 82 Αθήνα
τηλ. / fax 210 8222296
www.greekibby.gr
kyklos@greekibby.gr
1. Σημ. μετ.: Νησί της Καραϊβικής που ανακάλυψε ο Χριστόφορος Κολόμβος και σήμερα το μοιράζονται η Αϊτή και η Δομινικανή Δημοκρατία

2. Σημ. μετ.: Το άλογο του Δον Κιχώτη